Steven: ‘Zou jij dat nou doen?’ vroeg je, met een grote grimas op je gezicht. We zaten op de bank, ik had een arm om je heen geslagen. Op de salontafel stonden twee speciaalbiertjes, op het televisiescherm speelde Tempation Island af. Ik schudde mijn hoofd. Net als jij snapte ik geen hout van die stellen die hun hoofd op hol lieten brengen door vreemde verleidsters in te kleine bikini’s en te strakke zwembroeken. En daarbij: waarom zou je in hemelsnaam je relatie ten grabbel gooien als je thuis een fijne en stabiele relatie hebt?’
Verlaten voor een verleidster?
Jaimy: ‘Die zondagavond kan ik me nog herinneren. Hoewel we eindelijk eens een fijn avondje samen hadden, had ik het gevoel dat het de laatste tijd helemaal niet lekker tussen ons ging. Doordat onze levens zo van elkaar verschilden – jij een eigen bierbrouwerij, ik een kantoorbaan – zag ik je erg weinig. Ook vond ik te weinig bevestiging van je kreeg; jij ging op in je nieuwe werkprojecten. Maar het feit dat ik me afvroeg of ik die promotie aan zou kunnen, ging helemaal langs jou heen. Jouw lauwe antwoord – je schudde zachtjes je hoofd – op mijn vraag of jij mij zo zou verlaten als er een verleidster om je heen zou dansen, maakte het er niet beter op.’
Het hoge woord
Steven: ‘Na ons avondje tv-kijken, was je ineens erg stil. Ik vroeg wat er aan de hand was. Toen kwam het hoge woord eruit. Je vond het oké dat we allebei een eigen leven hadden. Maar dat we elkaar alleen in het weekend zagen, en elkaar tussendoor over de telefoon maar weinig spraken, vond je vreselijk. Net zoals dat je het gevoel had dat al het initiatief van jouw kant moest komen. Ik was er even stil van, moest nadenken. Het was inderdaad zo dat ik veel bezig was met mijn werk. Maar de momenten dat we samen waren, ervoer ik wel als fijn en prettig. En in mijn drukke bestaan, was jij de veilige basis op wie ik altijd voor steun en support kon terugvallen. Ik schrok ervan om te horen dat ik voor jouw geen ‘safe haven’ vormde. Sterker nog, dat het voor jou net leek alsof ik jou niet meer zag zitten, en dat het eigenlijk net leek dat we helemaal geen relatie meer hadden.’